Informatie:

Russisch Blauw

Uiterlijk

Het lichaam van een Blauwe Rus heeft een gespierde maar elegante bouw, de poten zijn lang en hebben een middelfijne botstructuur, de voeten zijn klein en ovaal, hun staart mag niet te breed zijn aan de basis en loopt uit in een afgeronde punt, de ogen zijn amandelvormig. Bij de geboorte zijn de ogen nog blauw en het duurt een tijdje eer ze hun levendig groene kleur krijgen. Soms is de kleur pas volledig uit ontwikkeld na het tweede levensjaar. Russisch blauwe katten zijn gemiddeld van grootte. Ze hebben lichtbehaarde oren die door de dunne beharing doorschijnend kunnen lijken. De zachte ondervacht is gevoelig en daarom moet bij het verzorgen van de kat met een zachte borstel worden gekamd om de ondervacht niet te beschadigen. Doordat de uiteinden van de haren pigmentloos zijn en licht reflecteren krijgt de kat zijn karakteristieke zilverglans. De dichte, dubbele en verende vacht kleurt van donker- tot zilverblauw. Op tentoonstellingen wordt de voorkeur gegeven aan een egale middelblauwe kleur. Bij kittens kan nog enige tabby (strepen) tekening waarneembaar zijn. Bij volwassen katten hoort dit verdwenen te zijn.

Karakter

De Blauwe Rus valt op door zijn bijzondere zachte vacht, zijn levendig groene ogen en zijn elegantie. De blauwe Rus is een ingetogen wat introverte kat die niet van lawaai houdt, hij is daarom ook geschikt om in een appartement te wonen mits voldoende ruimte en uitdaging aan de kat geboden worden. Toch geniet de Blauwe Rus ook zeer van het buitenleven, bij voorkeur in een afgesloten ren, afgezette tuin of balkon. De Blauwe Rus zal zelden zijn stem verheffen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Siamees. Als een Blauwe Rus mauwt doet hij dat zacht en niet aanhoudend. De kat hecht zich sterk aan zijn mensen en huisgenoten. Sommige Russen zijn licht eenkennig maar veel daarvan wordt beïnvloed door een goede socialisatie en opvoeding bij de fokker. Het is een karaktervolle kat met veel gevoel voor eigenwaarde en wordt daarom nog wel eens aangemerkt als een kat voor kenners. De meeste Russen blijven speels tot op hoge leeftijd en zijn vaak intelligent.

Historie

Kortharige blauwe katten werden vanwege hun attractieve blauwgrijze leisteentint al meegenomen door Engelse kooplieden in de omgeving van Archangelsk die de katten op hun schepen meenamen als muizenvangers. Zo kwam de variëteit al eeuwenlang voor in Engeland en elders hoewel van gerichte fok geen sprake was. In Engeland begon men rond de eeuwwisseling naar de 20e eeuw te fokken en is het ras uitgegroeid tot een geliefd huisdier en een showkat. Hoewel er in de beginperiode enkele katten uit Rusland meegenomen in de fokkerij terechtkwamen was de oorsprong toch slanke grijskleurige huiskatten hoofdzakelijk. Het gen voor een verdunde vachtkleur gecombineerd met het ontbreken van agouti (patroonaanleg) geeft in elke kattenpopulatie voorkomend deze kleurslag. In de begindecennia van de geregistreerde fokkerij werden er ook af en toe Siamezen ingekruist vanwege het overeenkomende elegante lichaamstype omdat er onvoldoende Blauwe Russen waren. Ook na de tweede wereldoorlog is dat in zowel Engeland en Scandinavie herhaald omdat door de oorlog het ras gedecimeerd was. Uit ongeregistreerde blauwe katten met Siamezen werd het rastype weer hersteld. De Siamese karaktertrekken zijn er nu vrijwel weer uitgefokt. Na opening van het IJzeren gordijn in de jaren tachtig van de 20e eeuw en fokcontacten tussen fokkers in Amerika, West Europa en Australië en Nieuw Zeeland met Russische collega's nam het percentage authentiek Russische afstamming in het rasbestand weer toe. Ook kwam toen de witte kleurslag en langhaarfactor uit voornamelijk deze contreien in het ras terecht. In Engeland en Amerika werd met behulp van zwarte ongeregistreerde katten ook een zwarte variëteit opgezet.